آقایان! لااقل «برونو کرایسکی» باشید.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
از سال ۱۹۶۴، آژانس بین‌المللی یهود با موافقت صدر اعظم وقت اتریش، یهودی‌های اروپا را در ساختمانی به نام «شوئنو» درپایتخت این کشور به صورت موقت ساکن می‌کرد تا به اسرائیل مهاجرت کنند. طی ده سال هشتاد هزار یهودی از این ساختمان به مناطق اشغالی رفتند و این مسیر انقدر پر رونق شد که سال ۱۹۷۳ مهمترین گروه‌های مهاجر یهودی مسافرانی بودند که از راه وین به شوروی رفته و از آنجا به مقصد می‌رسیدند.
برونو کرایسکی صدراعظم یهودی اتریش در اوایل هفتاد میلادی به قدرت رسید. او در کشوری به صدارت رسید که یک جریان ضد یهود همیشه در کشورش وجود داشت و رسیدن به این مقام یک پیروزی محسوب می‌شد. او اعتقاد داشت یک یهودی که مسئولیت یک کشور را به عهده می‌گیرد، نمی‌تواند نسبت به کشوری که در آن زندگی میکند و مذهب یهود به طور یکسان وفادار باشد.
سال ۱۹۷۳ وقتی یکی از این قطارها داشت به سمت شوروی می‌رفت، دو عرب ضد اسراییل هم سوار یکی از واگن‌ها شدند و بعد از رسیدن به ایستگاه مقصد، چند نفر را گروگان گرفتند. آنها از دولت اتریش تقاضا کردند یک هواپیما برایشان بفرستد تا به کشوری عربی بروند. کرایسکی که هم نمی‌خواست اتفاق مونیخ در کشورش رخ دهد و هم می‌خواست گروگان‌ها را در کشور خود حفظ کند، رضایت داد که عرب‌ها بدون گروگان‌ها پرواز کنند و در عوض دولتش مسیر جابجایی یهودی‌ها را لغو کند. به این شکل و طی یک عملیات قرارگاه شوئنو بر روی یهودیان بسته شد.
این پیمان کرایسکی خشم یهودی‌های اسراییل را برانگیخت. آنها بیش از ماجرای گروگانگیری و معامله با گروگان‌گیرها، از اینکه یک یهودی منافع کشورش را به ملت یهود ترجیح داده بود ناراحت بودند.
با شنیدن اعلام آمادگی مذاکره با قاتلین شهید حاج قاسم سلیمانی و اعلام عدم دشمنی با آمریکا به نظرم بهتر است به آقایان بگوییم لااقل کرایسکی باشید و منافع کشورتان را ترجیح بدهید!
