انقلاب فرزند خویش را میخورد!
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
میگویند: «انقلاب فرزند خور است»! گویی خاصیت انقلاب این است که همین که به نتیجه رسید، فرزندان خود را یکیک نابود سازد! ولی انقلاب فرزندخور نیست؛ غفلت از نفوذ و رخنه فرصت طلبان است که فاجعه به بار میآورد.
فرصت طلبی، تأثیر شوم خود را در تاریخ صدر اسلام نشان داد. در دوره عثمان، فرصتطلبان جای شخصیتهای مؤمن به اسلام و اهداف اسلامی را گرفتند؛ «طرید»ها وزیر شدند و «کعب الاحبار»ها مشاور؛ و اما «ابوذر»ها و «عمار»ها به تبعیدگاهها فرستاده شدند یا در زیر لگد مچاله شدند.
شهید مرتضی مطهری- نهضتهای اسلامی صد ساله اخیر- انتشارات صدرا- صفحه 93
حسین شریعتمداری - تیر 89