به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
ما باید در اطراف تمامی تعابیری که در زبانمان وارد شده است تامل کنیم و نباید که این تعبیر «دهکده جهانی» را نیز بپذیریم. کدخدای این دهکده که همان ابوالهول یا شیطان اکبر است ما را به همزیستی مسالمت آمیز میخواند تا خود بر اریکه قدرت بماند.
او جرات چون و چرا کردن درباره ارزشهای مقبول و مشهور این دهکده جهانی را نیز از ما میگیرد تا ما هرگز به ضرورت انقلاب نرسیم و اگر هم انقلاب کردیم، با اختیار «توسعه یافتگی» به مثابه غایت الغایات انقلاب، ناچار کشکول گدایی پیش کدخدا دراز کنیم تا به ما تکنولوژی لازم را برای استحصال این آرزو عطا کند.
شبکه های گسترده «امپراتوری ارتباطات» در جهت حفظ وضع موجود و استمرار آن با هر جنگ و انقلابی مخالفت میورزند، اما در مواقع لزوم اگر ابوالهول _ امپراتور جهان وهم ترس _ بخواهد که دولتی همچون اسرائیل را در کشور فلسطین تشکیل دهد، چشم اغماض بر جنگ میبندد تا اسرائیل مستقر شود و آنگاه دیگر تا بجنبیم و علیه اسرائیل متحد شویم و فلسطین را از او پس بگیریم، ده ها سال میگذرد.
پس همه همّ آنها مصروف حفظ وضع موجود است و استمرار آن. ندای «صلح ، صلح» برای همین است که ما بشنویم، نه اسرائیل. آزادی هم «چماقی» است که بر سرما ساخته اند، اگر نه هرگاه که منافع ابوالهول در خطر افتد، حکم سانسور اخبار در سراسر امپراتوری ارتباطات به اجرا در میآید و اگر تظاهراتی علیه جنگ خلیج فارس برپا شود، پلیسها به خیابان ها میریزند و صدها نفر را دستگیر میکنند، همراه با ضرب و جرح.
و شکنجه گاه های اسرائیل روی زندان های المعتصم و المتوکل.... را سفید کرده اند، اما نطق از کسی در نمی آید و در عوض گالیندوپل راه به راه به ایران می آید.
بخشی از مقاله «ایمان منجی جهان فردا»- کتاب آغازی بر یک پایان- سید مرتضی آوینی