جوگیری‌های قاسم سلیمانی مجازی
بسم الله الرحمن الرحیم
نوشته‌ی زیر اگر به دلیل بررسی و شناخت جهالت‌های دوستان مذهبی نبود، قطعا ارزش پرداختن و نوشتن نداشت.
کسانی که با فضای مجازی آشنا هستند، مطمئنا مدت‌هاست با آدم‌های حقیقی، اما از نوع مجازی‌اش آشنا هستند.
آدم‌هایی که خیلی حرف می‌زنند و این حرف‌ها بسته به شخصیتشان ساختار خاصی هم دارد.
مثلا شخص مجازی اگر دکتر علی شریعتی است، یک جور، شهید آوینی است جور دیگر، امام خمینی است به یک سبک و این اواخر قاسم سلیمانی هم به شکل دیگری.
در خوشبینانه‌ترین نگاه می‌توان این آدم‌های مجازی و جملاتشان را به حساب علاقه زیاد دوست‌داران جاهلشان به معشوق گذاشت. جهالتی که یک بار با «خون دادن برای امام خمینی زیباست ولی خون دل خوردن برای امام خامنه‌ای زیباتر است» سعی میکند در نوشته‌های سید مرتضی آوینی ریشه بدواند، یک بار خاطرات هر روزه‌ای از امام خمینی می‌شود و در نگاه اسطوره‌ای جوزده‌اش هم می‌شود قاسم سلیمانی از نوع مجازی.
کسی هم نیست به این دوستان جاهل بگوید کجا؟ کدام منبع؟ از چه طریقی؟ و بشیند برایشان بگوید که گاهی این جمله‌ها نه‌تنها حماسی نیستند، که بار منفی نیز به همراه دارند.
