مدیریت پوزیشن و مدیریت اپوزیشن در ایالات متحده آمریکا
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
دهه 1950 و دهه 1960 در آمریکا، دو دهه کاملا متفاوت اند. دو دهه‌ی متفاوت از نظر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی. دهه‌هایی که حتی نوع برخورد کنترل کنندگان جامعه آمریکا و به اصطلاح مدیران جامعه و همچنین رسانه‌ی ایالات متحده یعنی هالیوود با مردم نیز کاملا متفاوت است.
ایالات متحده آمریکا در دهه 50 به مدیریت کسانی می‌پردازد که با سیاست‌های آن هم‌راه و هم‌سو هستند. آنچه در رسانه و به طبع آن در اجتماع نمایش داده می‌شود، مدیریت موافقین یا به اصطلاح مدیریت پوزیشن (پوزیسیون) است.
همه افراد جامعه چهره‌های مثبتی دارند و فیلم‌ها چهره‌ای از «شهروند آمریکایی» نشان می‌دهند که مطلوب طبع مدیران پشت پرده است. بیان صفت‌هایی چون «میهن پرستی»، «در خدمت کشور بودن»، «به دولت کمک کردن»، «افزایش معلومات»، «رشد معنوی» نمونه‌ای از مدیریت رسانه در دهه 50 آمریکا است. در دوره‌ای که فیلم‌های آمریکایی سعی می‌کنند با القای بیش از حد خطر کمونیسم و قدرت روز افزون آن در ایالات متحده، مردم را از خطر گسترش تفکر کمونیسم آگاه کرده و آنها را درخدمت امپریالیسم درآورد.
