سیانور، کیمیاست...
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
سیانور، کیمیاست...
📝 یادداشتم دربارهی فیلم «سیانور» در «نقد سینما»
⭕️ «سیانور» بهروز شعیبی را باید دید. فیلم خوشساختی که از دل تاریخ معاصر، «مجید شریف واقفی» را بیرون کشیده و زندگی و نحوهی ترورش را به تصویر میکشد. شعیبی آن همه جسور است که بدون ترس به سراغ منافقین برود و از رویارویی با آنها واهمه نداشته باشد. او خوب دانسته فضای دراماتیک و یک رویداد تاریخی را چطور در کنار هم ترکیب کند.
⭕️ برخلاف فیلم دیگری که امسال با موضوع منافقین ساخته شد، سیانور مخاطب را خسته نمیکند. تاریخ را دستمایهی حرفهای دست چندم قرار نمیدهد و از همه مهمتر، تاریخ یک سازمان تروریستی را در یک رویداد عشقی گم نمیکند. شاید بزرگترین ویژگی سیانور همین باشد که به بهانهی جذب مخاطب، تاریخ را در یک داستان عشقی حل نکرده است. سازمان مجاهدین، همانی است که باید باشد، صمدیه لباف، تقی شهرام و شریف واقفی نیز همانند. اگر این فیلم و فیلمهایی از این دست را در سینمای ایران کم میبینیم، به خاطر عدم جسارت کارگردانها و از آن مهمتر دم دستی بودن فیلمسازی نئورئالیستی است.
telegram.me/MovieReviewMag
مجله ی خوبی هست...موفق باشن و باشید ان شاءالله