من یهودی هستم و افتخار میکنم!
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
چند روزی است متنی در فضای اینترنت منتشر شده و محتوای آن این است که یک یهودی آمریکایی در مقاله‌ای به نام «من یهودی هستم و افتخار میکنم»، به مسلمان‌ها تاخته و خطاب به ایشان می‌گوید که ما قرآن را از شما گرفتیم و حجاب را از سر دخترانتان برداشتیم.
دست نگه داریم و قبل از ارسال در شبکه‌های اجتماعی یک بار فکر کنیم. کدام یهودی امریکایی؟ کدام مقاله؟ کدام سایت؟
بگذارید خیلی ساده، نحوه انتشار یک مطلب در رسانه را بررسی کنیم.
یک مقاله باید انگلیسی یا عبری در یک سایت معتبر منتشر شده باشد. فرض کنید سایت‌هایی مثل گاردین، رویترز، یاهونیوز، هاآرتص، نیوزویک، نیویورک تایمز و ... مصاحبه‌ای کردند یا مقاله‌ای را منتشر کردند.
خبرگزاری‌های داخلی وظیفه‌ی ترجمه کردن آنها را به عهده دارند. ترجمه که تمام می‌شود، متن ترجمه در خبرگزاری‌های داخلی چاپ شده و در ابتدای ترجمه، منبع را عنوان می‌کنند.
مثلا: «خبرگزاری ایکس به نقل از گاردین می‌نویسد» یا «گاردین در مقاله‌ی روز یکشنبه خود نوشت». در پایان هم منبع خارجی مقاله به صورت آدرس یا ذکر اسم قرار می‌گیرد.
سپس سایت‌های خبری از این مقاله‌های ترجمه شده استفاده می‌کنند و آنها هم متن را به خبرگزاری که متن اصلی را ترجمه کرده، ارجاع می‌دهند.
یک جوان یهودی آمریکایی مقاله‌ای می‌نویسد، این مقاله در کدام سایت یا روزنامه چاپ شده؟ این اولین سوالی است که از خود می‌پرسیم.
سوال دوم این است که منبع رسمی که این متن را ترجمه کرده، چه سایت یا روزنامه یا خبرگزاری است؟
اگر کمی زبان انگلیسی بلد باشیم، کافی است عنوان مقاله را در سایت گوگل سرچ کنیم. بعد اگر عنوانی با این نام یا شبیه به آن پیدا شد، آن را بخوانیم و ببینیم آیا همچین مطلبی وجود دارد؟
بعد برای اطمینان بیشتر، کلمه‌هایی که در متن آمده را در جستجوی انگلیسی خود سرچ میکنیم تا جستجوها دقیق‌تر شوند.
اینها اولین و ساده‌ترین راه‌هایی است که می‌شود به درستی یا نادرستی یک مطلب پی برد.
طبق آنچه ذکر کردیم، مقاله‌ای با این نام که محتوایش با متن رایج یکی باشد، پیدا نمی‌شود.
انتشار اینگونه متون و عدم دقت در منابع آن بیشتر از آنکه سود داشته باشند، ضررهای رسانه‌ای زیادی دارند.
شیوه‌ی جدیدی که در فضای رسانه‌ها، خصوصا شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های موبایلی رایج شده، عمدتا یا جملاتی ساخته‌ی ذهن آدمی است که آنها را به بزرگانی چون حضرت امام، مراجع، شهدا و ... منسوب می‌کنند، یا مقاله‌ای با ذهن خودشان می‌نویسند و آن را به یک فرد خارجی ربط می‌دهند.
این کار ممکن است در کوتاه مدت نتیجه مثبتی داشته باشد، اما طبق باورهای دینی و فقهی ما، وسیله هدف را توجیه نمی‌کند و چون در اینگونه مسائل «دروغ» توجیه رسیدن به یک هدف مثبت شده، نتیجه عکس خواهد داد. همچنین با معلوم شدن محتوای دروغ اینگونه پیام‌ها، ذهن مخاطب نسبت به سایر پیام‌های اینچنینی که می‌تواند درست باشد هم مخدوش خواهد شد.
این اقدام یا توسط دوستانِ نادانی و با نیت خیر منتشر می‌شود تا به زعم خودشان مایه تنبیه جوانان و جامعه‌ی اسلامی و شیعی باشند، یا از سوی دشمنانی است که در ظاهر لباس اسلام پوشیده اند، اما با بیان دروغ‌های اینچنینی در دراز مدت قصد تخریب تفکر «ضد صهیونیستی» و «ضد آمریکایی» را در جامعه ایران دارند.
و اما در خصوص این مورد خاص، بیاییم یک بار دیگر جمله‌ها را بررسی کنیم. جمله‌های موجود در این متن عبارتند از:
1- آیا ندیدید که ما با زیرکی با شماچه کارکردیم؟
2- شما را آن طور که می خواهیم و در زمانی که خواستیم به حرکت وا می داریم
3- شما یک دین کامل بودید ولی ما باعث شدیم که دین شما فرقه فرقه شود
4- لباس هایمان را به شما صادر کردیم
5- همه این لباس ها عامل هتک حرمت شماست و جالب است که همه شما به آن گرایش دارید
6- شلوارهای جوانانتان پایین کمرهایشان است و نمی دانید که این از صفات قوم لوط است.
7- ما فرهنگ دوست یابی بین دختران و پسرانتان را رایج کردیمـ در حالی که شما پاک ترین مردمـ بودید و حالـا خیلی از شماها بیچاره هستید!
8- خیلی از تلویزیون‌هـای شما را با برنامه‌هـای فریبنده و گمراه کننده پر کردیمـ.
و...
هیچ کدام از جمله‌های یاد شده، نمی‌توانند نوشته‌های یک مقاله باشند و ساختار آن شباهتی با یک متن مقاله‌ای ندارد. حتی جملات، به یک مصاحبه هم شبیه نیست.
گفتن عباراتی شبیه «شلوارهای جوانانتان پایین کمرهایشان است» بیشتر شبیه عباراتی است که بعضی از دلسوزان در ایران استفاده می‌کنند. کافی است کمی با زبان رایج یهودی‌ها، آمریکایی‌ها و کلا دشمنان اسلام آشنا باشید تا متوجه شوید این اعترافاتِ واهی، هیچ‌گاه از ذهن یک یهودی بیرون نیامده است.
طبق بررسی نگارنده، متن از سایت «شیعه آنلاین» که به «جریان شیرازی» نزدیک است، بدون ذکر منبع خارجی نوشته، منتشر شده است.
متن منتشر شده یا با نیت خیر منتشر شده و یا اقدامی دیگر از سوی نزدیکان این جریان برای تخریب اقدامات ضد صهیونیستی با گسترش پیام‌های دروغی است.
آفرین
فکر میکنم الان دو سال میشه که صفحه مبارزه با چرندیات روش تحقیق در مورد یک مطلب رو هر چند وقت یکبار یادآوری میکنه، همه هم زیرش به به و چه چه میکنن. بعد که روی کاربری همون کاربری ها کلیک میکنی، میبینی همه شون یه خبر کذب رو منتشر کردن!
حالا این مربوط به قشر معاند بود
متاسفانه تو برخی قشر دلسوز و بی سواد هم رایج شده
و این همه ش به خاطر عدم مطالعه ست
و ...