نویز، پارازیت و سرطان
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
بخشی از صحبتهای دکتر اکبری -معاون سلامت دولت اقای خاتمی- رییس مرکز تحقیقات سرطان ایران
{این صحبتها در برنامه مصیر از شبکه یک پخش شده}
امیدوارم این بار صدا و سیما با یک حوصله ای بحث را تمام یک جا منتشر بکند که انقدر تشنج ذهنی در جامعه نداشته باشیم و ان شاءالله فقط حرفهای علمی را هم منتقل بکنیم که مردم دچار تشنج فکری نشوند.
بحث امواج ما در حقیقت چند نوع اشعه داریم. بعضی اشعه ها «یونیزان» هستند مثل اینهایی که ما با ان عکس میگیریم، کار پزشکی میکنیم، رادیوتراپی میکنیم، اینها قطعا سرطان زا هستند و در دنیا سه درصد اینهایی که ما از اشعه ها استفاده میکنیم خود این اشعه ایجاد سرطان میکند.
یک سری امواج رادیویی داریم که تحت عنوان موجهای «الکترومگنتیک»، امواج رادیویی، امواج موبایل و .... معروف هستند این امواج تا امروز نه در سازمان جهانی بهداشت و موسسه «آی آرک» و نه در هیچ موسسه تحقیقاتی دیگری اثبات نشده است که سرطان زا هستند.
این امواج که در کشور ما معروف شده به پارازیتها. پارازیتها وجهه کاملا متفاوتی دارند حتی با امواج، با میزان انرژی بسیار پایینتر و میزان اثربخشی کمتر در سطح رسیورها و گیرنده ها، در سطح تلویزیونهای ما وارد میشود. در نتیجه خیالشان راحت باشد همانقدر که موج خود گیرنده یعنی موج تلویزیون میتواند به یک انسان اسیب برساند، این امواج هم همانقدر میتواند نه بیشتر.
البته اذیتشان به مسائل دیگری هست چون موج الکترومغناطیس هستند و بدن ما هم الکتریکی هست و هم مغناطیسی. مسائل قلبی، مسائل عصبی و کورتکس دارد، اما هرگز اثبات نشده که اثربخشی سرطانی داشته باشند.
لذا اگر اینکه ما مسائل سیاسی را مخلوط نکنیم با مسائل علمی، قطعا یک کشور فرهیخته تری داریم و با ادمهای فرهیخته تری میتوانیم بیان مطلب بکنیم.
نکته اساسی دیگری این است که سرطان زایی یک فرایند طولانی مدت است یعنی گاهی معمولا بالای یک دهه است. ما معمولا هیچ عامل خطر سرطانی را نداریم که کمتر از 15 سال طول عمر داشته باشد. یعنی عامل خطر باید 15 سال کار بکند تا 15 سال بعد نشانه سرطان پیدا شود.
گاهی من میبینم مصاحبه هایی را شما پخش میکنید که مثلا امشب هوا الوده است، پس فردا صبح مردم سرطان میگیرند یا امشب فلان اتفاق می افتد فردا صبح میگیرند. یا فست فود امروز میخوریم، فردا سرطان میگیریم. این نیست. یک فرایند طولانی حدودا 15 ساله دارد تا فکر کنیم سرطان پیدا میکند.
الودگی هوایی که دست به گریبان ان هستیم متاسفانه در شهرهای صنعتی و شهرهای بزرگ قطعا اثربخشی منفی روی سلامت مردم دارد. بعضی از این اثربخشی ها حاد است مثل بیماری های ریوی و قلبی. بعضی ها مضمن هست مثل سرطان که 10-15 سال بعد نتایجش پیدا خواهد شد و طبیعتا جوان های امروز در معرض خطر بیشتری هستند.
سه نکته را بگویم:
موجهای رادیویی که تحت عنوان موجهای الکترومغناطیس هستند اینها تا امروز ثابت نشده که سرطان زا باشند
میزان این موجها میزان بسیار پایینی است و معادل همان میزانی است که در گیرنده های تلویزیونی دارید
اثربخشی هر عامل خطری برای سرطان حدود 15 سال زمان میطلبد و یک زمان طولانی را باید داشته باشیم که این اتفاق بیوفتد.
لذا اگر سوال این هست که موجهایی که الکترومغناطیس هستد و نامش را پارازیت گذاشتیم سرطان زا هستند، نه نیستند. یک کتاب بزرگی را آی ارک منتشر کرده {موسسه بین المللی تحقیقات سرطان جهان} به اسم کتاب 35 که بالای 800 صفحه است. تمام تحقیقات مربوط به این قضیه را منتشر کرده و اعلام کرده است که سرطان زا نیست. درحالی که 10 سال مطالعه شد و سال 2013 اعلام شد الودگی هوا سرطان زا است. الودگی سرطان زا است، ولی این نیست.
من شخصا حس می کنم تو بحث پارازیت و مضراتش! مقدار زیادی اغراق و یک کلاغ چهل کلاغ صورت گرفته. حتی در حد فیزیک دبیرستان میشه گفت.