به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
شما اشخاصی هستید که ادعای عقل میکنید، تجربه کنید، آخر یک دفعه هم آن ورق را پیش بیاورید. تلطف کنید به مردم؛ تواضع کنید به مردم.
آقا دولت مال مردم است؛ بودجه مملکت از جیب مردم است؛ شما نوکر مردم هستید؛ دولت‌ها خدمتگزار مردم‌اند. هی لفظاً نگویید من خدمتگزار، و عملاً تو سر مردم بزنید.
📚 صحیفه امام، جلد یک، صفحه 297
۰
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
میگویند: «انقلاب فرزند خور است»! گویی خاصیت انقلاب این است که همین که به نتیجه رسید، فرزندان خود را یک‌یک نابود سازد! ولی انقلاب فرزندخور نیست؛ غفلت از نفوذ و رخنه فرصت طلبان است که فاجعه به بار می‌آورد.
فرصت طلبی، تأثیر شوم خود را در تاریخ صدر اسلام نشان داد. در دوره عثمان، فرصت‌طلبان جای شخصیت‌های مؤمن به اسلام و اهداف اسلامی را گرفتند؛ «طرید»ها وزیر شدند و «کعب الاحبار»ها مشاور؛ و اما «ابوذر»ها و «عمار»ها به تبعیدگاه‌ها فرستاده شدند یا در زیر لگد مچاله شدند.
شهید مرتضی مطهری- نهضتهای اسلامی صد ساله اخیر- انتشارات صدرا- صفحه 93
۲
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
بهاران از کجاست که روح روییدن و سبزشدن، ناگاه در تن خاک مرده پیدا می‌آید؟ و از کجاست که روح شکفتن، ناگاه از تن چوب خشک، چندین برگ‌های سبز و شکوفه‌های سفید و آبی و زرد و سرخ برمی‌آورد؟
بهاران رازدار رستاخیز پس از مرگ است و قبرستان‌ها، مزارعی هستند که در آنها، بذر مردگان افشانده‌اند و جسم تا نمیرد، کجا رستاخیز پذیرد؟
با بهاران، روزی نو می‌رسد و ما همچنان چشم‌به‌راه روزگاری نو. اکنون که جهان و جهانیان مرده‌اند، آیا وقت آن نرسیده است که مسیحای موعود سر رسد؟ و یحیی الأرض بعد موتها...
شهید سید مرتضی آوینی
۳
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
دست ما با قلم سازگارتر است تا با تفنگ، اما آنجا که شیطان و اولیای او با تفنگ بر جهان و جهانیان حاکمیت یافته‌اند، ما را چاره‌ای دیگر نیست مگر آنکه تفنگ بر داریم و از حق و عدالت و مظلومین دفاع کنیم.
و اکنون که کار را به کارزار کشانده‌اند، چه کسی دلاورتر از یاران کربلایی امام عشق؟
آنان را پروای مرگ نیست و دل و دیدگانشان را جز رضایت حق چیزی پر نخواهد کرد، و چه پروایی، آنجا که ملک جاودان بهشت رضوان حق میراث متقین است؟
«یا لیتنا کنا معکم» را به زبان گفتی، اکنون به پای دل نیز بگو، که تا پای در میدان ننهی دعایت مستجاب نمی‌شود.
چه سهل است با زبان «یا لیتنا کنا معکم» گفتن و چه سخت است تا پای جان در رکاب حسین ایستادن.
ای دل، صحرای بلا به وسعت تاریخ است و تا مؤ‌منین را به بلایی کربلایی نیازمایند، رها نمی‌کنند.
می‌انگاری که با یک زبان در دهان گرداندن که «یا لیتنا کنا معکم»، تو را واگذارند تا در صف اصحاب عاشورایی امام عشق محشور شوی؟
زنهار که رسم دهر بر این نیست؛ دهر بر محور حق و عدل می‌چرخد و تا تو کربلایی نشوی، تا سلاح در کف نگیری و پای در میدان ننهی و بر غربت و مظلومیت و جراحت و درد و سختی و شدت و اسارت صبر نورزی، تو را به خیل عاشوراییان نمی‌پذیرند.
یاران حقیقی حسین این دلاورانند، نه آن که در خانه‌ی عافیت نشسته است و به زبان زیارت عاشورا می‌خواند.
سید مرتضی آوینی
۳
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
الهی به مستان میخانه ات
به عقل آفرینان دیوانه ات
به دردی کش لجه‌ی کبریا
که آمد به شانش فرود أنما
الهی به آنان که در تو گم اند
نهان از دل و دیده مردم اند
به دری که عرش است او را صدف
به ساقی کوثر به شاه نجف
خدایا به جان خراباتیان
که از این تهمت هستیم وا رهان
به میخانه‌ی وحدتم راه ده
دل زنده و جان آگاه ده
۴
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
دولت جمهوری اسلامی حقیقتاً به شعار آزادی مطبوعات، نویسندگان و هنرمندان پایبندی اعتقادی دارد، اما دوستان خویش را از یاد برده است و اکنون مجموع سیاست‌های نظام اسلامی کار را به آنجا کشانده که نسل انقلاب در هنر و ادبیات احساس عدم امنیت و بیهودگی میکند.
بخشی از پاسخ سید مرتضی آوینی به وزیر ارشاد وقت {سید محمد خاتمی}
۳
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
به حسب احتمالی که مبنی بر سوختن در قعر جهنم دادم واسه گفتن بعضی چیزها که {شایــــد} اشتباه بود، بیست خطی که نوشتم رو حذف می‌کنم و فقط یک سوال می‌پرسم:
آیا دستگاه دیپلماسی وزارت امور خارجه در زمینه‌ی ابلاغ پیام رهبر معظم انقلاب به جوانان اروپا و آمریکا اقدام عملی خواهد کرد؟
۳
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
در وصف شارلی ابدو:
مه فشاند نور و سگ عو عو کند.
۴
۰
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
اینکه بعضی‌ها بیایند بگویند «فردای دنیا، فردای مذاکره است، فردای موشک نیست»، این حرف اگر از روی ناآگاهی گفته شده باشد، خب ناآگاهی است، اگر از روی آگاهی گفته شده باشد، خیانت است. چطور [چنین چیزی] ممکن است؟ اگرچنانچه نظام جمهوری اسلامی دنبال علم برود، دنبال فنّاوری برود، دنبال مذاکره‌ی سیاسی برود، دنبال کارهای گوناگون تجاری و اقتصادی برود -که همه‌ی اینها لازم است- امّا قدرت دفاعی نداشته باشد، توانایی دفاع کردن نداشته باشد، هر بی‌سَروپایی و [هر] دولت فزرتی کذائی‌ای او را تهدید میکند که اگر فلان کار را نکردید، ما موشک میزنیم؛ خب اگر شما امکان دفاع نداشته باشید، مجبورید عقب‌نشینی کنید.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
رهبر انقلاب:
میگویند چرا با مذاکره با آمریکا مخالفت میکنید در حالیکه امیرالمومنین با زبیر و امام حسین با عمرسعد مذاکره کرد.
امیرالمومنین و امام حسین در حرف زدن با زبیر و ابن‌سعد به آنها نهیب زدند و آنها را نصیحت کردند؛ بحث مذاکره به معنای امروزی نبود. مذاکره به معنای امروزی یعنی معامله و یک چیزی بگیر و یک چیزی بده. آیا امیرالمومنین با زبیر و امام حسین با ابن‌سعد معامله کرد؟ آیا تاریخ را اینگونه میفهمید و زندگی ائمه را اینگونه تحلیل میکنید؟
15/7/1394
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
برای چه و با چه هدفی فیلم می‌سازیم؟
اگر این پرسش از سینماگران و مسئولین سینمایی جمهوری اسلامی ایران پرسیده شود جواب‌شان چیست؟ سود آور بودن؟ تکنیک برتر سینمایی؟ حضور بیشتر مردم در سینما؟ تولید سینماگران مقلد برای دریافت جایزه از جشنواره‌های خارجی؟ اعتراف به 36 سال اشتباه برای کسب آبروی روشنفکری یا....
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
متن زیر پیرامون «تقوا در فضای مجازی» و عکس‌هایی است که جدیدا منتشر شده. نقدهایی علیه این حرکت خوندم که به نظرم رسید باید چیزی می‌نوشتم. مطلب عامیانه است چون فضایی که منتشر کردم لحن عامیانه رو می‌طلبیده.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
وب سایت مقام معظم رهبری به تازگی مطلبی را با عنوان «نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر» منتشر کرده است که نسبت به مناسبات و اتفاقات رخ داده اخیر، انتخاب بسیار هوشمندانه‌ای برای هوشیاری و آگاه سازی نسل جوان انقلاب می‌باشد که سال‌های ابتدایی انقلاب و اتفاقات پر التهاب آن دوران را لمس نکرده‌اند.
در این مطلب که به نطق آیت الله خامنه‌ای در مجلس شورای اسلامی پیرامون بررسی کفایت رییس جمهور وقت پرداخته شده، به چهارده عامل اشاره می‌شود که به صورت خلاصه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم تا یادآورد این جمله باشیم که تاریخ تکرار می‌شود.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
تیتر روزنامه‌ی آفتاب یزد در مورد سید حسن خمینی من رو یاد این جریان انداخت.
خاطره‌ی آقای هاشمی رفسنجانی در تاریخ 13 اردیبهشت 1360:
«ساعت هفت صبح جلسه هیأت رئیسه داشتیم. در آن جلسه سخنرانی پریروز حسین آقاخمینی در مشهد مطرح شد و اینکه به همه مطبوعات اطلاع داده شده که حرفهای او را ننویسند.»
به قول شاعر:
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند!
پی‌نوشت: به نظر بنده اقدام آقای رفسنجانی در اون تاریخ به جا بوده!
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
یکی از اصلی‌ترین مسائل در هر حکومتی، مسئله «جایگاه زنان در اجتماع» است و طبیعتا جمهوری اسلامی نیز از این قاعده مستثنا نیست.
نگارنده به مسائل پیش از انقلاب اسلامی نگاه نمی‌کنم و هر آنچه قرار است بنویسم، به مسئله زن در انقلاب اسلامی و رویکرد دولت‌های انقلاب در این‌باره است.
تا اتمام دفاع مقدس عملا فضا برای کارهای بنیادی در کشور فراهم نبود و در این بین مسائل مربوط به فرهنگ نیز از این قاعده مستثنا نبود و طبیعتا هر آنچه در بوته‌ی نقد قرار می‌گیرد، مربوط به دوران پس از دفاع مقدس در دولت‌های سازندگی، اصلاحات، دولت عدالت محور و دولت اعتدال است و نگارنده معتقد است اگر مسئله‌ی مربوط به زنان طبق نظر اسلام و الگوی اسلامی و همچنین طبق بیانات امامین خمینی و خامنه‌ای پیش می‌رفت، «مسئله زن در انقلاب اسلامی» در وضعیت فعلی به سر نمی‌برد.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
سال‌های بعد از رنسانس در اروپا که به انقلاب صنعتی معروف است، همانطور که از نامش هم پیداست انقلابی است با محوریت «اقتصاد» و «صنعت».
آموزش و پرورش، دانشگاه، کارخانه‌ها، کارگران، مدیران و همه آدم‌ها و ارگان‌های موثر به مثابه چرخ دنده‌های انقلاب صنعتی هستند. انقلابی که «لیبرالیسم» و «سکولاریسم» قرن 21 ریشه در آن دارد.
ما در اینجا قرار نیست پیرامون تاثیر این تفکر بر اروپا و کشورهای غربی صحبت کنیم، بلکه نگارنده قصد دارم پیرامون «تعلیم و تعلم» در انقلاب اسلامی صحبت کنم.
باز هم مثل مقالات پیشین، در این نوشته نیز از آرای سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی در کتاب «توسعه و مبانی تمدن غرب» بهره برده‌ام و هیچ ابایی از اینکه خود را شیفته‌ی تفکر او بدانم ندارم و البته آنچه نوشته می‌شود، برداشت‌های نگارنده از نوشته‌های ایشان است!
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
روایت‌های زیادی از سید مرتضی آوینی و شخصیتش شنیده ایم.
شهدا دوستان و دوست‌داران زیادی دارند و سید مرتضی آوینی نیز. خصوصا اینکه اهل فرهنگ و هنر بود و من با «اهل بودن» نه در ظاهر، که در معنای باطن آن کار دارم.
از سال 71 تا کنون تعریف‌های زیادی از سید مرتضی آوینی شنیده ایم. تعریف‌های زیادی از «راستی»های انقلاب و تعریف‌های زیادی از «چپی»ها. برخلاف عده‌ای که این تعاریف را کنار می‌گذارند و سعی می‌کنند مُدام «یک تعریف» را قالب کنند -و آن تعریف هم همانی است که خود میگویند- من تعاریف متعدد را دچار مشکل نمی‌بینم.
اینکه ما 20 روایت مختلف از سید مرتضی آوینی داشته باشیم لزوما بد نیست، اما این بسیار بد است که ما 20 سید مرتضی آوینی داشته باشیم که هیچ کدام سید مرتضی آوینی نباشند.
عمدتا روایت‌هایی که از اشخاص می‌شود را داستان‌ها، شنیده‌ها و گفته‌ی آدم‌ها می‌دانم. اینکه فلانی از او تعریف میکند و یا دیگری از رابطه خوبشان خاطره دارد و در این گفته‌ها، داستان‌ها و خاطرات گوشه‌های زیبایی از مرتضای آوینی برای ما می‌خوانند.
مثلا صادق آهنگران در ماشین برای او می‌خواند و او اشک می‌ریزد. یوسفعلی میرشکاک خواب او را دیده و دیگری نیز به نوبه خود.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
توضیح کوتاه:
مدت‌هاست مطالعه آثار شهید سید مرتضی آوینی را شروع کرده ام. بعضی را 6 سال یا 5 سال قبل، بعضی را دو سال قبل، بعضی را در این سال‌ها و بعضی را چندین بار خوانده ام و باز باید بخوانم.
برخی نوشته‌هایی که در این سایت قرار می‌دهم، برگرفته از آثار سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی است و ابایی ندارم از اینکه بگویم محل رجوعم ایشان بوده است. سعی شده پس از مطالعه آثار، مطالبی که به نظر مهم است و باید نوشته شود با وجود به بضاعت فکری اندکی در نگارنده هست، نوشته و در سایت قرار گیرد.
به امید آنکه نگارنده به صورت حقیقی از رهروان متفکر انقلاب شهید سید مرتضی آوینی باشد.
اما بعد:
«ماهواره دارد می‌آید.»
واکنش‌های متفاوتی در برابر این جمله وجود دارد. بسیاری با شنیدن این جمله می‌ترسند و ماهواره را مظهر کامل استیلای غرب می‌دانند. اینها عمدتا دو گروه هستند. یا مرعوبان سکولاریسم اند که غرب را الگوی زندگی خویش قرار داده اند و معتقدند باید در برابر ماهواره سپر انداخت. اینان راهی برای مقابله با ماهواره نمی‌شناسند و آن را به مثابه حاکمیت غرب می‌دانند و یا دسته دیگری هستند که ماهواره را غول بی شاخ و دمی می‌دانند که با هر تکانش قرار است دین، ایمان، فرهنگ و حاکمیت اسلام از بین برود. آنان نیز ماهواره را یکسان با حاکمیت جهانی غرب می‌دانند و هر دو اشتباه می‌کنند.
ممکن است سوال پیش بیاید که آیا نگارنده معتقد است ماهواره بر فرهنگ و دین مردم -مثلا مردم در جمهوری اسلامی ایران- تاثیری نگذاشته است؟ خیر. برای پاسخ به این سوال لازم است مقدمه‌ای را عرض کنم.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
حجاب را آزاد کنیم تا شان واقعی حجاب برگردد.
اینکه چقدر این جمله از سر دل‌سوزی است، مسئله‌ی فعلی این پست نیست.
پیشترها و این روزها خصوصا با تصاویری که از حضور دختران بدون روسری در بخش‌هایی از تهران پخش شده است، حرف‌هایی با مضمون «آزاد کردن حجاب» اجباری زده می‌شود.
از آنجا که در این زمینه برخی از معتقدین و اهل ولاء نیز دچار تشکیک شده اند، دو نقل قول از حضرت امام خمینی و رهبر معظم انقلاب اسلامی در این زمینه قرار می‌گیرد.
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
20 فروردین، سالگرد قطع رابطه سیاسی جمهوری اسلامی ایران و شیطان بزرگ آمریکا
«بسم الله الرحمن الرحیم
ملت شریف ایران، خبر قطع رابطه بین آمریکا و ایران را دریافت کردم. اگر کار‌تر در عمر خود یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است، همین قطع رابطه است. رابطه بین یک ملت به‌پا‌خاسته برای رهایی خود از چنگال چپاولگران بین‌المللی با یک چپاولگر عالم‌خوار همیشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است. ما این قطع رابطه را به فال نیک می‌گیریم چون که این قطع رابطه دلیلی بر قطع امید دولت آمریکا از ایران است. ملت رزمنده ایران این طلیعه پیروزی نهایی را که قدرت سفاکی را وادار به قطع رابطه یعنی خاتمه دادن به چپاولگری‌ها کرده اگر جشن بگیرد حق دارد.
ما امیدواریم که نابودی سرسپردگانی مثل سادات و صدام حسین به زودی انجام گیرد و ملت‌های شریف اسلامی به این انگل‌های خائن، آن کنند که ملت ما با محمدرضای خائن کرد و دنبال آن برای آزاد زیستن و به استقلال تمام رسیدن، قطع روابط با ابرقدرت‌ها خصوصا آمریکا نمایند.
من کرارا گوشزد نموده‌ام که رابطه ما با امثال آمریکا رابطه ملت مظلوم با جهان‌خواران است. شما ای ملت عزیز که برای رضای خداوند متعال با بانگ الله اکبر بر دشمنان خود چیره شدید و آزادی و استقلال را به دست آوردید، با اتکا به خداوند تعالی و حفظ وحدت کلمه مهیا باشید برای رودررویی دشمنان اسلام و دشمنان مستضعفین. شما به خواست خدای تعالی پیروز هستید و بر مشکلات غلبه خواهید کرد. صدام حسین که همچون شاه مخلوع چهره قبیح غیراسلامی و انسانی خود را نشان داده و به هدم اسلام و حوزه مقدسه نجف کمر و با علمای اسلام خصوصا حضرت آیت‌الله آقای سید محمدباقر صدر آن کند که رضاخان و محمدرضا پهلوی با علما و روحانیون و سایر طبقات کردند، باید بداند که با این اعمال ضد اسلامی گور خودش و رژیم تحمیلی و غیرانسانی و غیر قانونی بعث را با دست خود میکند.
ملت شریف عراق شما اخلاف آنان هستید که انگلیس را از عراق راندند. به‌پا خیزید و قبل از آنکه این رژیم فاسد همه چیز شما را تباه کند دست جنایتکار او را از کشور اسلامی خود قطع کنید. ای عشایر فرات و دجله همه با همه ملت اتحاد کنید و این ریشه فساد را قبل از آنکه فرصت از دست برود قطع و قمع نمایید و برای خدا دفاع از کشور اسلامی خود و از اسلام مقدس نمایید که خدا با شما است. ای ارتش عراق اطاعت از این مخالف اسلام و قرآن نکنید و به ملت بگرایید و دست آمریکا را که از آستین صدام بیرون آمده است قطع کنید و بدانید اطاعت از این سفاک مخالفت با خدای متعال است و جزای آن عار و نار است. از خداوند متعال عظمت اسلام و مسلمین و کشور ایران را خواستارم، والسلام و علیکم و رحمه‌الله.
روح الله الموسوی الخمینی»
