روزی نو، روزگاری نو
مسیح |
سه شنبه, ۲۶ اسفند ۱۳۹۳، ۱۱:۰۱ ق.ظ |
۰ نظر
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
بهاران از کجاست که روح روییدن و سبزشدن، ناگاه در تن خاک مرده پیدا می‌آید؟ و از کجاست که روح شکفتن، ناگاه از تن چوب خشک، چندین برگ‌های سبز و شکوفه‌های سفید و آبی و زرد و سرخ برمی‌آورد؟
بهاران رازدار رستاخیز پس از مرگ است و قبرستان‌ها، مزارعی هستند که در آنها، بذر مردگان افشانده‌اند و جسم تا نمیرد، کجا رستاخیز پذیرد؟
با بهاران، روزی نو می‌رسد و ما همچنان چشم‌به‌راه روزگاری نو. اکنون که جهان و جهانیان مرده‌اند، آیا وقت آن نرسیده است که مسیحای موعود سر رسد؟ و یحیی الأرض بعد موتها...
شهید سید مرتضی آوینی
