ماهیت سینما
سینمای امروز باتوجه به آنچه از پس پرده‌ی آن در دست یهودیان صهیونیست می‌گذرد، می‌تواند نمونه‌ی دیگر رجوع یهودیان به «ملک سلیمان» و صهیونیسم‌سازی آن با روش‌های تلمودی خود باشد که محاریب التماثیل سلیمان نبی را به نمونه‌ی تکنولوژیک بنیان‌گرفته از جهل تبدیل شود تا مردم را مسحور هر آنچه خود می‌خواهند کند.
حال برای پاسخ به سوال ابتدای صحبتمان می‌توان گفت که سینما ماهیتی دینی دارد و سینما امروز نیز برگرفته از آن چیزی است که ماهیتی در ابلاغ پیام به وسیله‌ی انبیاء داشته و تفکر آنکه سینما ماهیتا شیطانی است را نقض میکند.
تحقیقا برای مواجهه‌ی با سینما باید آن را از مبدعان سینما آموخت و با کلام‌الله تطبیق داد. هر آنچه از تمدن تکنولوژیک سینما که با عرفان و سلوک دینی موازی است و کمکی در رسیدن به سیر الی‌الله دارد را به کار برد و هر آنچه که با نفسِ الهی انسان و دستورات دینی در تعارض است را بدون هیچ تعارفی کنار گذاشت.
اهل ولا باید برای پیشبرد اهداف و آرمان‌هایش به تمدن تکنولوژیک روی آورد و به قول حضرت حق از بهترین سلاح‌های زمان خود بهره گیرد و مگر نه آنکه امروز سینما، تلویزیون و رسانه، بزرگترین سلاح تفکر سکولاریسم علیه دین و تعالی انسان است؟
سید شهیدان اهل قلم را می‌توان نمونه‌ی بارز اهل حق دانست که تمدن مادی جهانِ بشری امروز را آموخت و بدون آنکه حتی ذره‌ای از دین را فدای تکنولوژی کند،از آن در جهت خدمت به انقلاب بهره گرفت.
و البته متاسفانه در این عرصه، کم‌اند کسانی که حق را به جای آورده و در این راه گام‌های استوار بردارند و به قول شهید آوینی بدون رودربایستی باید بر این حقیقت نیز اعتراف داشته باشیم که اصلاً از میان هنرمندان به نام سینما کسی معتقد به تفکر انقلابی ما نبوده است که درصدد تبلیغ آن برآید و از میان سینماگران مؤمن نیز، جز یکی دو نفر، اسیر سحر شیطانی «انتلکتوئلیسم و هنرمند‌مآبی» شده‌اند و فیلم‌های آنان نیز رنگی «خودبینانه و خودبنیادانه» یافته است و کسی که در دام «خودبینی و خودبنیادی منورالفکرانه» بیفتد، دیگر نمی‌تواند جز برای «اثبات خویش» فیلم بسازد.
بسیاری از آنان نیز که خود را از این دام‌ها مصون داشته‌اند، با این پیشداوری که قالب‌های هنری غرب هر نوع پیام و محتوایی را می‌پذیرد، ساده‌لوحانه گرفتار ابتذال شده‌اند و آثاری تولید کرده‌اند که نظیر آن را فی‌المثل در فیلم‌های سینمایی تلویزیون بسیار می‌توان یافت، فیلم‌هایی که قهرمانانشان پاسداران کمیته و یا رزم‌آوران جبهه‌های نبرد هستند، اما اعمال خدایی این بندگان خوب خدا را تا سطح شعارهایی متظاهرانه و بی‌ارزش پایین می‌آورند.
پی‌نوشت: نوشته‌ای قدیمی که در ماهنامه دشمن چاپ مجازی شد!
